martes, 7 de julio de 2015

Historia ganadora del III Certamen de Cartas por la solidaridad y la igualdad./ Relato gañador do III Certame de Cartas pola solidaridade e a igualdade.

~Querida mamá, hoy cumplí ocho años.
Cuando desperté por la mañana tenía un oso de peluche muy grande encima de mi cama, es muy bonito y peludo.
Me levanté corriendo para enseñárselo a la abuela pero no la encontré por ningún sitio. Entonces se me ocurrió buscarla en el salón. Allí estaba, hablando por teléfono. Yo me quedé quieta y callada para darle un susto y oí lo que decía. Hablaba con alguien sobre papá, lo sé porque dijo "Hoy es el cumpleaños de la niña y ese malnacido no se dignó a pedirle a su madre que le comprase un regalo, ojalá se pudra en la cárcel". Como estaba muy enfadada fui corriendo a la cocina y la esperé allí con mi nuevo peluche.
Poco después llegó y al verme le cambió la cara. Le enseñé mi regalo y me dijo que era de mi madrina. Hoy no pudo venir pero mañana ella y el tío José me van a llevar de paseo.
Cuando terminé de desayunar le pregunté a la abuela que es la cárcel, me contestó que se parece a la escuela, allí se castiga a las personas que se portan mal.

Por la tarde la abuela me hizo una tarta de chocolate igual a la que me hacías tú.
Me dió su regalo, un libro de aventuras, te lo enseñaré cuando vuelvas.
Los otros abuelos no vinieron. Cuando le pregunté a la abuela por que tardaban tanto, respondió que tenían algunos asuntos que atender y ya me visitarían otro día.
Yo sé que es mentira, que ellos no vienen porque no se llevan bien con la abuela, defienden a papá. No entiendo por que a la abuela no le gusta papá. 

Ahora que te hablo de él, a la hora de la merienda me llamó, aunque hablamos muy poquito porque no le dejaban más tiempo. Dicen que en esa escuela los profesores son muy malos, no como en la mía.
Me felicitó, fijo que sentía mucho no estar conmigo. Me prometió que cuando saliese me llevaría al parque de atracciones y me compraría muchos juguetes y libros.

Después de terminar la llamada me telefonearon los tíos de Santiago. Hablé con la tía Elisa y con la prima Raquel y dijeron que el próximo fin de semana podía ir a su casa. La abuela me dijo que si, así que la semana que viene la dejaré sola.
Tengo muchas ganas de ir, porque lo paso genial jugando con los primos en su jardín. Yo también quería tener un jardín, como el que teníamos en nuestra casa, pero la abuela vive en un piso y aquí solo hay plantas en el balcón.

Te echo mucho de menos mamá, quiero que vuelvas de tu viaje y volvamos con papá a nuestra casa con jardín para jugar.
En en catecismo me dijeron que el cielo es un lugar muy bonito: hay ángeles y muchas nubes, así que supongo que lo estarás pasando muy bien tomando el té con Dios.

Te quiero mucho, un beso.  




~Querida mamá, hoxe cumprín oito anos.
Cando espertei pola mañá tiña un oso de peluche moi grande enriba da cama, é moi bonito e peludo.
Erguinme correndo para ensinarllo á avoa pero non a atopei por ningures. Entón ocorréuseme mirar por ela no salón. Alí estaba, falando por teléfono. Eu quedei quieta e calada para darlle un susto e oín o que dicía. Falaba con alguén sobre papá, seino porque dixo “Hoxe é o aniversario da nena e ese malnacido non se dignou a pedirlle á súa nai que lle mercase un agasallo, oxalá podreza no cárcere”. Como estaba moi anoxada marchei correndo para a cociña e agardeina alí co meu novo peluche.
Pouco despois chegou e ao verme cambioulle a cara. Ensineille o meu regalo e díxome que era un agasallo de madriña. Hoxe non puido vir pero mañá, ela e o tío Xosé hanme levar de paseo.
Cando rematei de almorzar pregunteille á avoa que é o cárcere, contestoume que se parece á escola , alí castígase as persoas que se portan mal.

Pola tarde a avoa fíxome unha torta de chocolate igual á que me facías ti.
Deume o seu agasallo, un libro de aventuras, heicho ensinar cando volvas.
Os outros avós non viñeron. Cando lle preguntei á avoa por que tardaban tanto, respondeu que tiñan algúns asuntos que atender e xa me visitarían outro día.
Eu sei que é mentira, que eles non veñen porque non se levan ben coa avoa, defenden a papá. Eu non entendo por que á avoa non lle gusta papá.

Agora que che falo del, á hora da merenda chamoume, aínda que falamos moi pouquiño porque non lle deixaban máis tempo. Seica nesa escola os mestres son moi malos, non coma na miña.
Felicitoume, dixo que sentía moito non estar comigo. Prometeu que cando saíse me levaría ao parque de atraccións e me mercaría moitos xoguetes e libros.

Despois de rematar a chamada telefonáronme os tíos de Santiago. Falei coa tía Elisa e coa prima Raquel e dixeron que a fin de semana seguinte podía ir pasala á súa casa. A avoa díxome que si, así que a semana que vén deixareina soa.
Teño moitas ganas de ir, porque o paso xenial xogando cos primos na súa horta. Eu tamén quería ter unha horta, coma a que tiñamos na nosa casa, pero a avoa vive nun piso e aquí só hai plantas no balcón.

Bótote moito de menos mamá, quero que regreses da túa viaxe e volvamos con papá á nosa casa con horta para xogar.
Na catequese dixéronme que o ceo é un lugar moi bonito: hai anxos e moitas nubes, así que supoño que o estarás pasando moi ben tomando o té con Deus.

Quérote moito, un bico.




No hay comentarios:

Publicar un comentario